Ο λευκός ιεραπόστολος ζούσε ειρηνικά σε ένα αφρικάνικο χωριό εδώ κι ένα χρόνο περίπου. Μια μέρα ο αρχηγός του χωριού τον κάλεσε στη σκηνή του για να συζητήσουν για ένα μεγάλο πρόβλημα. -Τι συμβαίνει αρχηγέ; ρώτησε ο ιεραπόστολος. -Εσύ σε μεγκάλο μπελά! Χτες ανιψιά μου γέννησε λευκό παιδί. Εσύ μόνος λευκός στο χωριό. Αποφασίσω αν εσύ ζήσεις. Ο ιεραπόστολος κοίταξε πίσω από τον αρχηγό προς την πλαγιά του βουνού. -Κοίταξε γέρο μου. Ξέρω ότι φαίνεται άσχημο. Αλλά είναι απλώς μια παραξενιά της φύσης. Λέγεται καλβινισμός. Η διαφορετικότητα δε σημαίνει τίποτε. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, κοίταξε εκείνο το κοπάδι με τα άσπρα πρόβατα που βόσκουν στο λόφο απέναντι. -Τα βλέπω. -Τότε θα πρόσεξες ότι στο κοπάδι υπάρχει κι ένα μαύρο πρόβατο. Είναι το μοναδικό μαύρο πρόβατο σε όλο το χωριό αρχηγέ. -Εντάξει, εντάξει. Αν εσύ ντεν μιλήσεις, ντεν μιλήσω κι εγκώ, είπε χλομιάζοντας ο αρχηγός.