Ο
λευκός ιεραπόστολος ζούσε ειρηνικά σε ένα αφρικάνικο χωριό εδώ κι ένα χρόνο
περίπου. Μια μέρα ο αρχηγός του χωριού τον κάλεσε στη σκηνή του για να
συζητήσουν για ένα μεγάλο πρόβλημα. -Τι συμβαίνει αρχηγέ; ρώτησε ο
ιεραπόστολος. -Εσύ σε μεγκάλο μπελά! Χτες ανιψιά μου γέννησε λευκό παιδί. Εσύ
μόνος λευκός στο χωριό. Αποφασίσω αν εσύ ζήσεις. Ο ιεραπόστολος κοίταξε πίσω
από τον αρχηγό προς την πλαγιά του βουνού. -Κοίταξε γέρο μου. Ξέρω ότι φαίνεται
άσχημο. Αλλά είναι απλώς μια παραξενιά της φύσης. Λέγεται καλβινισμός. Η
διαφορετικότητα δε σημαίνει τίποτε. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα,
κοίταξε εκείνο το κοπάδι με τα άσπρα πρόβατα που βόσκουν στο λόφο απέναντι. -Τα
βλέπω. -Τότε θα πρόσεξες ότι στο κοπάδι υπάρχει κι ένα μαύρο πρόβατο. Είναι το
μοναδικό μαύρο πρόβατο σε όλο το χωριό αρχηγέ. -Εντάξει, εντάξει. Αν εσύ ντεν
μιλήσεις, ντεν μιλήσω κι εγκώ, είπε χλομιάζοντας ο αρχηγός.